Kist, merkezden çevreye genişleyerek büyüyen,çeper ile çevrili patolojik bir boşluktur. Kistelerin büyürken oluşturdukları basınç komşu dişlerin köklerinde rezorpsiyonuna neden olur,çok fazla büyüyen kistlerde komşu dişlerin kaybıgörülebilir.

Kistler , embriyolojik gelişim sürecinde dokular içine yerleşen hücre artıklarından gelişebildikleri gibi, enfekte kök kanalından gelişen irritasyon sonucu kök ucu bölgesinde meydana gelen patolojik değişiklikler ile veya kök ucunda kistik lezyonu bulunan dişlerin çekimi sonrasıçene kemiği içinde bu lezyonun kalması sonucunda da gelişebilir.

Kist ameliyatlarında temel ilke tüm kistin çeperi ile birlikte çıkarılmasıdır. Kist lezyonu ile ilişkili olmayan komşu diş kökleri korunmalı ve kist içerisinde bulunan dişlerin apikal rezeksiyon yöntemi ile ağız içerisinde kalması sağlanmalıdır.

Bazı kist tiplerinde kistin kendi oluşturduğu basınçla ve gömük kalan dişlerin sürmesini sağlamak amacıyla kist içerisine diren yerleştirilir. Bu diren her hafta değiştirilerek kist içindeki basıncın azaltılmasını, kist çevresinde yeni kemik oluşumunu ve gömük kalan dişlerin sürmesini sağlar.

Kist tedavisinin fonksiyonel veya estetik sorunlara yol açmaması gereklidir. Bu nedenle büyük kist boşluklarının uygun kemik greftleri ( kemik tozu ) ve membranlar (bariyer) ile rekonstrüksiyonu gereklidir.